Volgens Franken zou de rechterlijke macht bij de selectie van nieuwe rechters niet alleen moeten kijken naar juridische kennis, maar ook naar hun vermogen om oprecht en duidelijk te communiceren, zonder juridisch jargon.
Veel rechters zijn uitstekende juristen, maar ze leven vaak in een eigen wereld vol keurige vrienden en nette huizen. Ze lijken soms te denken dat die situatie voor iedereen geldt, wat leidt tot vreemde situaties. Zoals wanneer een verdachte wordt verweten dat hij geen adreswijziging heeft doorgegeven aan de bevoegde instanties, terwijl dat natuurlijk lastig is als je dakloos bent en van een portiek naar een plek onder een brug verhuist.”
De voormalige advocaat van onder andere Willem Holleeder, Volkert van der G. – de moordenaar van Pim Fortuyn – en Lucia de Berk, de verpleegkundige die na een veroordeling tot levenslang voor zeven moorden en drie moordpogingen werd vrijgepleit heeft maakt zich zorgen over de onwetenheid van het vak van advocaat. En ook over de kloof tussen gewone burgers en het OM, advocaten en de rechters.
“Ik maak mij zorgen over de onwetendheid over het vak van advocaat, zelfs bij rechters, officieren van justitie en politiemensen. Alsof wij er vooral op uit zijn om zand in de machine te strooien.” En zorgen over de strafrechtspleging in het algemeen, omdat ik een groeiende kloof signaleer tussen de togadragers en de man of vrouw in de verdachtenbank.