Ondanks zijn handicap, hij heeft PTSS ten gevolge van een ernstige mishandeling als publicist bij het CBR examencentrum in Enschede, is de Needse initiatiefnemer van ons platform strijdvaardig. Op 3 februari zal hij opnieuw oog-in-oog staan met een ‘zaaksofficier’. Het is niet de eerste keer dat Kamps de degens kruist met het Openbaar Ministerie. Hij neemt het op tegen dat deel van het OM dat moeiteloos vergeet dat iedere verdachte ook rechten heeft.
Een eerdere poging om in hoger beroep de handelswijze van het OM te laten wegen door rechts die wel de tijd moeten nemen om een strafzaak goed te beoordelen en de rechten van een verdachte te respecteren strandden vorig jaar in de Almelose rechtbank.
“De rechter legde mij toen een voorwaardelijke straf op van 50 euro en daardoor konden we niet in beroep gaan.” Had dat wel gekund, dan hadden we aangetoond dat politie en het Openbaar Ministerie bewijs hebben gemanipuleerd om mijn mishandeling op 8 maart 2022 in de doofpot te houden. Ditmaal verwacht ik dat ik wel in hoger beroep kan. Daar ligt mijn focus”
Kamps heeft het Openbaar Ministerie gevraagd om een tweetal getuigen op te roepen. Dat recht heeft hij namelijk. Bij een vorige confrontatie werd hem echter tot tweemaal toe duidelijk dat het OM eenzijdig besloot dat niet te doen. “De rechtbank ging daar moeiteloos in mee!”. Zijn verwachting is dat het OM dat ditmaal, evenals de vorige keer, niet zal doen.
Gesteund door het Nationaal Loket Onrecht gaat de Achterhoeker ditmaal opnieuw ‘de discussie’ aan omtrent de handelswijze van politie en justitie. Niet alleen voor eigen roem, maar vooral omdat uit persoonlijke ervaring is gebleken dat delen van de politie en het Openbaar Ministerie geen respect hebben voor de rechten van verdachten. Dat ‘informele’ contacten tussen politie en media bijdragen aan trial-by-media.
“Niet alleen BN’ers zijn de pineut.” Ook burgers hebben er last van. Rechters lezen ook kranten en kijken ook tv! En als ik het over burgers heb dan ik je uit eigen ervaring vertellen dat er geen sprake kan zijn van rechtspraak, omdat je soms onmogelijk rechtsbijstand krijgt. Zelfs al je er voor verzekerd bent. En in de rechtbank ben je, zeker voor de politierechter, vooral een nummer. Daar kunnen de rechters trouwens vaak niet al te veel aan doen. “Het ontbreekt ze aan ‘resources’ en ze vertrouwen daarbij mogelijk ongemerkt te veel op wat de officier van justitie oplepelt.”
