Op 3 februari dient in de Rechtbank Zutphen de aanklacht van het Openbaar Ministerie tegen een van de initiatiefnemers van ons onderzoeksplatform: Henrie Kamps. Kamps zou toenmalig Tubantia verslaggeefster Angelique Kunst en anderen hebben bedreigd. De Needenaar heeft de Officier van Justitie in een brief laten weten twee getuigen te willen horen tijdens de inhoudelijke behandeling. Dat recht heeft een verdachte. Kamps laat zich ‘om moverende’ reden niet bijstaan door een advocaat. Ook daarvan is het OM op de hoogte gesteld. Zo blijkt uit zijn brief.
Voor hem liggen enkele documenten die hij ook mee zal nemen naar de rechtbank in Zutphen. Het zijn bewijzen waarmee hij de beide getuigen wil confronteren: de voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Journalisten: Folkert Jensma en de chef beeldredactie van DPG Media: Carlo ter Ellen.
[tekst gaat door onder brief]
Collega Henrie Kamps bouwde eerder op het Hilversumse Mediapark al een reputatie op: ‘reuzendoder en straatvechter’ noemde men de Achterhoeker bij producenten Endemol en Eyeworks.
‘Kamps geeft nooit op. Hij is als het nodig is bijzonder lastig, maar wel eerlijk. Stoïcijns is het juiste woord’ zegt een collega. In 2010 vertrok de Needenaar uit Hilversum, nadat hij zijn laatste mediabedrijf had verkocht aan een vennootschap van de vorige week overleden multimiljonair Willem van Kooten: Joost den Draaijer’
“Haha, ja, die geuzennamen. In Hilversum zijn ze geen Achterhoekers gewend. Maar ik ben veranderd, heb last van PTSS die ik heb opgelopen nadat ik als publicist op 8 maart 2022 werd mishandeld bij het CBR examencentrum, onder de ogen van en met medeweten van de lokale politie én het OM.
Om ‘wat ik schreef over de misstanden bij het CBR’, zo luidde de verklaring van de zoon van de vermeende dader Tom Brünen: mede-eigenaar van de grootste rijschool in Enschede en de grootste klant van het CBR in de regio.
Althans dat blijkt uit een verklaring in het strafdossier. Dat verklaarde de enige getuige, een Turkse vrouw, die naast Kamps stond toen die na de aanval met zijn hoofd op het wegdek belandde. Zij sprak er de zoon van de dader op aan en kreeg als antwoord: ‘Dit verdient hij om wat hij schrijft”.
‘Niet de vermeende dader, maar ik belandde in de cel omdat de politie in Enschede dat maar al te graag wilde. Enkele uren later, nadat ik meerdere malen onwel was geworden, moest ik met spoed naar de Eerste Hulp worden verplaatst, vanwege een mogelijke gebroken nek. De mishandeling werd door minimaal 6 cctv camera’s geregistreerd, maar het OM frustreerde het politieonderzoek. De kwestie belandde enkele maanden later op het bureau van de politiebaas Janny Knol en de toenmalig minister.
Na persoonlijke inmenging van huidig korpschef Janny Knol en het wegkijken van de hoofdofficier van Justitie, Marthyne Kunst, werd de mishandeling vorig jaar definitief in de doofpot gestopt. De camerabeelden waren opzettelijk nooit opgevraagd en het CBR weigerde de eigen beelden vrij te geven.
“Ik heb sindsdien last van angststoornissen en herken mijzelf nauwelijks nog. Maar ik geef niet op. Ik geloof in mijn laatste initiatief ‘het Nationaal loket Onrecht’. Ik knok er voor dat dit platform in 2030 een houvast is voor iedereen die onrecht ervaart vanuit de overheid, het UWV, de Belastingdienst, het CBR, de politie, het Openbaar Ministerie en soms zelfs de rechtbank. Ook daar worden de burgerrechten nogal gemakkelijk terzijde geschoven. Lang niet iedereen krijgt het recht op een goede verdediging. Zeker niet in de rechtbank in Zutphen.”
“Delen van onze overheid zijn, zo heb ik zelf ondervonden, onbetrouwbaar. Gelukkig is een groter deel wel betrouwbaar, maar dat laat onverlet dat je burgers beter moet beschermen voor rotte appels zoals Janny Knol en Marthyne Kunst. Bestuurders die liever wegkijken en niet optreden, wanneer dat wel nodig is.”
“Dat hoort niet in een democratische rechtsstaat. Het gebeurt niet alleen in het buitenland, maar ook in ons ‘gave landje’. Ik kan het uit eigen ervaring weten!”
Kamps heeft het Openbaar Ministerie inmiddels op de hoogte gebracht dat hij bij de behandeling van de aanklacht, hij zou voormalig Tubantia journaliste Angelique Kunst hebben bedreigd, DPG Media medewerker Carlo ter Ellen en de voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Journalisten Folkert Jensma als getuigen wil horen.
“Lees deze Whatsapp chat met Carlo maar eens” zegt Kamps, terwijl hij een uitdraai aanreikt van zijn Whatsapp gesprekken met Carlo ter Ellen.” Volgens Kamps een van de weinige integere Tubantia-medewerkers die hij heeft gesproken. “Carlo heeft mij altijd fatsoenlijk behandeld, heel anders dan menig collega. Lees vooral dit gedeelte op dag dat de gewraakte afbeelding van Angelique Kunst online kwam.
Carlo ter Ellen erkent in dit gesprek dat er een dag eerder een verkeerde foto bij een artikel over Gerard Sanderink is geplaatst, zonder dat hij als chef dat wist. Carlo ter Ellen zal ongetwijfeld bevestigen dat redacteuren en columnisten niet bepalen welke afbeelding bij een artikel wordt geplaatst. “Hij heeft dezelfde dag nog de foute foto bij het artikel over Gerard Sanderink, geschreven door Angelique Kunst, vervangen door een neutrale. En ik heb op mijn beurt navraag gedaan wie de geshopte foto van Angelique Kunst had gemaakt en geplaatst. Dat gebeurde door een buitenlandse grafisch vormgever die de kop boven mijn column al te letterlijk had genomen. Een hele domme fout, maar direct weer rechtgezet.” aldus Kamps.
[tekst gaat door onder afbeelding]
De voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Journalisten wil hij bevragen hoe het mogelijk was dat de NVJ – waar Kamps zijn lidmaatschap tot maart 2023 (!) netjes betaalde – hem niet in rechte bijstond toen vijf agenten van de politie Oost-Nederland een inval op zijn privéadres deden en alle gegevensdragers in beslag namen. Inmiddels is Kamps als journalist aangesloten bij RSF en Free Press Unlimited. ‘Dat zijn geen vakbonden zoals de NVJ, maar echte internationale journalisten organisaties. De NVJ heeft aangetoond de oren te laten hangen naar DPG-ers en meent te kunnen bepalen, wanneer iemand wel of geen journalist is. Dat bepaalt directeur Thomas Bruning, het boegbeeld van de NVJ, persoonlijk.”
“Een ongekende aanval op een journalist en de persvrijheid!” Met enorme gevolgen, omdat daardoor ook bewijs van misstanden bij politie en Justitie in bezit van de politie kwam. Ook onderzoek naar de rol van Janny Knol en Marthyne Kunst, de hoofdofficier van Justitie.
Onrecht, toen nog officieel gevestigd in Istanboel (Turkije), werd om die reden twee jaar ‘on hold’ gezet.
“Kijk, zie hier het bewijs” Het bewijs dat ik nog tijdens de politie-inval contact had met een NVJ jurist en dat ik op dat moment ‘Compleet lid’ was. Folkert Jensma [de huidige voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Journalisten, red] moet maar uitleggen waarom de NVJ niets ondernam, waarom de NVJ mij royeerde vanwege de bedreiging van een DPG Media journaliste, terwijl de vervolging van dat vermeende feit nu pas, ruim twee jaar later, door de rechter moet worden beoordeeld. En waarom Pers Veilig niet reageerde op een melding. “Ik hoor het graag.”
