Sigrid Kaag beloofde het ons, en Pieter Omtzigt samen met zijn vertrouweling Nicolien van Vroonhoven strijdt ervoor: bestuurlijke vernieuwing en herstel van vertrouwen in de overheid. Maar zijn deze verkiezingsbeloftes wel haalbaar? Uit ons onderzoek onder gewone burgers, ‘Jan en Mien uit een rijtjeshuis’, blijkt dat gewone burgers niet denken dat de overheid ooit weer betrouwbaar wordt.
“Wij leven in een land dat niet meer zo gaaf is,” zegt een van de respondenten. “Er zijn te veel regels, en wanneer ambtenaren die naar eigen inzicht mogen blijven interpreteren, leidt dat tot steeds meer ambtelijke onbetrouwbaarheid. Het UWV, CBR en de Belastingdienst rommelen al heel erg lang maar wat aan en komen er steeds opnieuw mee weg. Altijd ten koste van de gewone burger. ”
De Amsterdamse Larije: “Kijk hoe een groepje ambtenaren omgaat met bijvoorbeeld prinses Laurentien. Niet alleen dat anonieme gedoe, maar ook dat ze ermee naar de krant stappen. Veel kranten zijn niet meer journalistiek onafhankelijk. Journalisten moeten scoren, soms omdat hun baas dat wil vanwege de inkomsten uit reclame/clicks, maar ook steeds vaker om hun eigen marktwaarde te verhogen. Wanneer je dat al durft of doet met een prinses hoe ga je dan om met een eenvoudige sterveling?”
Een gepensioneerde treinconducteur is kritisch op de politiek: “Wie debatten in de Tweede Kamer live via NOS Politiek volgt, kan toch niet serieus geloven dat het ooit nog goed komt. Juist in Den Haag wordt het steeds erger. De meeste politici zouden in een gewone baan niet functioneren. Echt niet. Alles lijkt een spelletje. Juist bij die oude kliek, daar zie ik veel populisme. Het is niet de PVV, BBB of NSC waar ‘gekkies’ een plek krijgen in de Tweede Kamer. Nee hoor, ik denk dat die partijen juist kiezen voor een nieuwe generatie fractieleden, die in ieder geval de rug recht willen houden richting de mensen die op hen hebben gestemd. Ze zijn vaak onervaren en spelen het spel niet mee. Gewone Nederlanders!
Het beeld dat ontstaat dat het ‘gekkies’ zijn is vooral gecreëerd door kranten en een deel van de publieke omroep. Kijk maar eens naar al die gekkies die constant politici willen interviewen. Lang niet altijd is echte journalistiek nog de drijfveer; scoringsdrang wel.
Bij partijen als GroenLinks-PvdA, D66, CDA en anderen zitten nog veel ‘gearriveerde’ politici die het vertrouwen in ons landsbestuur eerder verzwakken dan versterken. Zij blijven hangen in oude politiek. Denken dat gewone Nederlanders alles nog geloven dat in de krant op op de NPO verteld wordt. Zij nemen ambtenaren oneindig in bescherming. Zij zien bijna alles door de vingers, tot het te laat is zoals bij de schade door de gaswinning in Groningen en het Kindertoeslag drama.”
Populisme, afkomstig van het Latijnse populus (volk), is een stijl van communicatie en politiek waarbij de vermeende tegenstelling tussen het volk en de elite centraal staat, met de populist die de kant van het volk kiest.
