Het is het najaar van 2022 wanneer de 32-jarige Raymond met zijn beide trouwe hondjes over het voetgangerspad wandelt. In het Achterhoekse dorpje is hij een bekend gezicht. Dag in, dag uit rijdt hij met zijn jeep en zijn bus – bedoeld voor de hondenuitlaatservice – richting het bos, ongeacht het weer, om zijn 15-jarige ruwharige teckel en zijn maatje uit te laten. Zoals veel dorpsgenoten laat hij zijn honden onaangelijnd lopen, want op de voetpaden zijn fatbikers, mountainbikers en fietsers niet toegestaan. Het is min of meer buiten de bebouwde kom en in de natuur.
Raymond hoort buiten zijn gezichtsveld dat er een forse woordenwisseling is tussen een andere hondenbezitter en mountainbikers. De wandelaar en mountainbikers hebben woorden over het gedrag van de mountainbikers. Zij fietsen te hard én ook nog eens op het voetgangerspad.
De mountainbikers – een vader en zoon – lijken ervan overtuigd dat zij evenveel of mogelijk meer recht hebben op het voetgangerspad als wandelaars en hondenbezitters.
Zonder het te weten, zal dit het begin zijn van een slepende kwestie die zijn leven in een hel verandert.
Nu, meer dan twee jaar later, wordt Raymond nog vaak ’s nachts wakker van de nasleep van die bewuste dag. Want wat gebeurt er als de mountainbikers boos door biken en inrijden op zijn honden?
De kwestie
Rocky, de ruwharige teckel – bijna 15 jaar oud en bijna blind – geniet van zijn wandeling in de bosrijke omgeving en loopt, op zijn manier, kwispelend rond. Daar zal weldra verandering in komen…
Kort na de woordenwisseling met de andere hondenbezitter komen de beide mountainbikers door de bocht fietsen. Dan pas ziet Raymond voor het eerst de vader en zoon, overduidelijk opgefokt, op hun mountainbikes. Ze rijden richting zijn ouwe trouwe makkertje: Rocky.
Het is aan het gezicht van de oudste van de twee mountainbikers overduidelijk te zien dat hij zich opnieuw ergert loslopende honden
Om te voorkomen dat Rocky door een van de gefrustreerde mountainbikers wordt aangereden op het smalle wandelpad, maakt zijn baasje een afwerende beweging en raakt de vader van het tweetal. Hierdoor verliest de mountainbiker de controle over zijn fiets en belandt in het struikgewas. Op zich iets dat een mountainbiker wel vaker zal overkomen. Het hoort bij de sport.
Wat er daarna precies gebeurt, blijft onduidelijk tijdens het politieonderzoek. Raymond en een getuige verklaren dat de mountainbiker, nadat hij uit het struikgewas klom, trappende bewegingen maakte naar de teckel, waarop Raymond ingrijpt om zijn makker te beschermen.
De mountainbikers nemen geen genoegen met de uitkomst van het politieonderzoek. De vader wil een forse schadevergoeding vanwege de letselschade.
Samen met een advocaat starten ze een artikel 12 Sv-procedure. Het gerechtshof in Leeuwarden besluit daarop dat het Openbaar Ministerie de zaak opnieuw moet laten onderzoeken en vervolgen, mede door het pleidooi van de letselschadeadvocaten van het ‘slachtoffer’.
De mountainbiker had natuurlijk simpelweg na de eerste confrontatie met de andere hondenbezitter van zijn fiets kunnen stappen. Hij had uit het struikgewas kunnen klimmen en vooral geen trappende bewegingen naar Rocky hoeven maken.
“Rocky mocht daar lopen. Hij is bijna blind en zag die trappen niet eens aankomen.” zegt Raymond.
Nu, bijna twee jaar later, heeft Raymond al meerdere rechtszittingen achter de rug. Hij houdt vol dat hij niets anders deed dan wat elke dierenliefhebber zou doen: zijn trouwe, ‘bejaarde’ Rocky beschermen.
Hem hangt inmiddels een forse boete en taakstraf van 40 uur boven het hoofd.
Recht of onrecht? Stem hieronder over dit voorval….
